سلام عزیزانم،
این اولین نامه‌ای‌ست که دارم برایتان می‌نویسم. حتما تا الان که چشم به جهان گشوده‌اید، شناختی را نسبت به جهان اطرافتان بدست آورده‌اید. امیدوارم خیلی زود بزرگ شوید. واقعا دلم می‌خواهد صدایتان را بشنوم. دلم می‌خواهد صدایم کنید و بگویید مامان». از لحظه تولد منتظر این هستم تا صدایم کنید. تا جان را نثارتان کنم. البته الان فقط مهراد می‌تواند بگوید ماما». و مهرسا می‌تواند بگوید بَ‌بَ» و گاهی هم بابا».
مهراد و مهرسای عزیزم،
این روزها دوست دارم هرچه سریعتر راه رفتن‌تان را ببینم. ببینم که با پای خودتان بدون کمک راه می‌روید. بدون آنکه حتی دستتان را به دیوار بگیرید. بدون آنکه زمین بخورید. چه شیرین است آن لحظه‌ای که بدون کمک اولین قدم‌هایتان را برمی‌دارید.
عزیزانم،
امیدوارم واقعا همیشه شاد و سلامت باشید. بدانید هیچ‌چیز در دنیا جای این دوتا نعمت را نمی‌گیرد. آگاه باشید این دوتا همیشه باهمند و اگر یکی از آنها نباشد آن دیگری هم قطعا نخواهد بود. اگر در زندگی شادی را از دست بدهی، نعمت سلامتی را نخواهی داشت و اگر سلامتی را از دست دهی، در زندگی شاد نخواهی بود.
درباره این سایت